Historia parafii

Historia parafii związana jest z zakonem sióstr elżbietanek

Siostry Elżbietanki – których obecna siedziba znajduje się u zbiegu ulic Liburnia i Katowickiej – przybyły do Cieszyna w 1753 roku. W 1754 roku, kupiły od hrabiego Wilczka dom i kawałek ogrodu przy Rynku – w miejscu dzisiejszej poczty – gdzie zamieszkały i urządziły szpital dla kobiet, w którym znajdowało się kilkanaście łóżek.

W 1903 roku, klasztor i szpital przeniesiono na nowe miejsce na tzw. wzgórze bobreckie. Neobarokowy zespół budynków klasztorno-szpitalnych wzniesiony został w latach 1900 – 1903 przez Antoniego Jonkischa i Jana Nosska – według koncepcji projektowej Jana Műllera. Główny budynek zespołu mieści – w części frontowej – Klasztor Sióstr Elżbietanek z kościołem pośrodku, oraz szpital w dwóch skrzydłach bocznych. Obecnie część budynku frontowego przeznaczona jest na przychodnię lekarską. Wnętrze kościoła zdobią 2 ołtarze. W pierwszym – głównym – prócz symbolu Opatrzności Boskiej (w zwieńczeniu) znajdują się figury św. Elżbiety (w otoczeniu ubogich), św. Jadwigi i św. Ludwika, natomiast w drugim – bocznym – usytuowane są obrazy św. Antoniego i Matki Bożej z św. Franciszkiem. W dolnej części zarówno bocznego jak i głównego ołtarza znajdują się płaskorzeźby przedstawiające sceny biblijne. Dodatkową ozdobę wnętrza kościoła stanowią witraże (Serce Pana Jezusa, św. Franciszek, Matka Boża Królowa Pokoju, św. Elżbieta, anioł) oraz figury świętych umieszczone na filarach pod chórem (Serce Pana Jezusa, św. Antoni, św. Józef, św. Barbara ).

Zewnętrzna elewacja kościoła ozdobiona jest różnymi elementami dekoracyjnymi i tak: na frontowej elewacji – w podokiennikach pomiędzy cokołami – znajdują się dekoracje z motywami winnego grona; w przyczółku plastyczne wyobrażenie postaci Chrystusa – Dobrego Pasterza; zaś na elewacjach bocznych, w miejscu okien znajdują się nisze z figurami: św. Elżbiety od strony północnej, św. Franciszka z boku ściany wejściowej do kościoła, św. Józefa na tylnej ścianie i Matki Bożej od strony południowej. Na zachodnim dziedzińcu klasztoru, usytuowana jest skalna kapliczka Matki Boskiej z Lourdes.

Nowy klasztor i obecny kościół parafialny poświęcone zostały w 1903, w 1973 ustanowiono tu stację duszpasterską, a samodzielną parafię erygowano 27 grudnia 1980 roku.