Modlitwy na Wielki Tydzień

Modlitwa w rodzinie w Wielki Czwartek
Rodzina gromadzi się wokół stołu nakrytego białym obrusem. Na środku stołu kładziemy krzyż (lub obraz Jezusa), egzemplarz Pisma Świętego (zaznaczamy fragment z Ewangelii św. Jana – J 13, 1-15), obok jedną, dużą świecę (na razie zgaszona, zapalimy ją na początku nabożeństwa), obok zapałki. Jeśli w domu są dzieci warto po przeczytaniu Ewangelii i komentarza papieża Franciszka porozmawiać z nimi o usłyszanym słowie. Nabożeństwo prowadzi ojciec rodziny lub inna starsza osoba. Prowadzący ma wydrukowany tekst nabożeństwa (literka „P” – Prowadzący, pozostali członkowie wspólnoty oznaczeni literką „W” – Wierni).

1. Słuchanie i rozważanie Słowa. Wszyscy stoją wokół stołu
P: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
P: Światło Chrystusa (zapalenie świecy)
W: Bogu niech będą dzięki
P: Jezu Chryste, Ty powiedziałeś: „Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje imię, tam jestem pośród nich” (Mt 18, 20). Wierzymy, że jesteś tu teraz pośród nas. Jesteś też obecny w swoim słowie. Daj nam Ducha Świętego, abyśmy z wiarą przyjęli Twoją Ewangelię i kierowali się nią w codzienności.
Ojcze nasz …
P: Usiądźmy. Gromadzimy się w ten wieczór Wielkiego Czwartku, by razem z całym Kościołem obchodzić pamiątkę tego dnia, w którym nasz Pan Jezus zasiadł ze swoimi uczniami do Ostatniej Wieczerzy. Wtedy to umył apostołom nogi, zostawiając nam przykład miłości wzajemnej i ustanowił dla nas sakrament Eucharystii i kapłaństwa. Z wdzięcznością za te dary wysłuchajmy fragmentu z Ewangelii św. Jana, który opisuje to wydarzenie.
Wyznaczona wcześniej osoba lub prowadzący czyta z Biblii fragment Ewangelii św. Jana (J 13, 1-15)
P: Teraz posłuchajmy rozważania papieża Franciszka:
Wysłuchaliśmy tego, co Jezus uczynił podczas Ostatniej Wieczerzy. Jest to gest pożegnania, jest jakby dziedzictwem, które nam zostawia. On jest Bogiem, a stał się sługą, naszym służącym. I takie jest to dziedzictwo: również wy macie być sługami dla siebie nawzajem. A On poszedł tą drogą z miłości: także wy macie miłować się wzajemnie i służyć sobie w miłości. Oto spuścizna, którą pozostawił nam Jezus.
I ten gest umycia nóg ma wymowę symboliczną – wykonywali go niewolnicy, słudzy współbiesiadnikom, ludziom, którzy zasiadali do obiadu czy kolacji, gdyż wszystkie drogi były wówczas ziemne, toteż gdy ludzie przychodzili do domu, trzeba było je umyć. I Jezus wykonuje gest, robi coś, co było zadaniem niewolnika, sługi i to pozostawia nam jako swoją spuściznę. My mamy być sługami dla siebie nawzajem.
(Franciszek, fragment homilii podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej, 17.04.2014 r.)
Jeśli chcemy i mamy czas, można teraz przez chwilę porozmawiać na temat usłyszanego słowa, zwłaszcza z dziećmi. Można pytać dzieci, co zapamiętały z czytań, wyjaśnić krótko, co dziś świętujemy, czego nas uczy Jezus. Dorośli też mogą się podzielić.

2. Modlitwa powszechna
P: Powstańmy. Odpowiadając na wysłuchane przed chwilą Boże Słowo zanośmy nasze modlitwy do Ojca w niebie:
P: Powierzamy Ci, Panie Twój Kościół. Niech w tym trudnym czasie będzie dla świata znakiem jedności i miłości. Ciebie prosimy …
W: Wysłuchaj nas Panie
P: Powierzamy Ci, Panie papieża Franciszka, biskupów, szczególnie biskupa Romana, naszych księży. Niech cieszą się Twoją bliskością i życzliwością ludzi. Ciebie prosimy …
W: Wysłuchaj nas Panie
P: Powierzamy Ci, Panie chorych, zarażonych koronawirusem oraz wszystkich, którzy im pomagają i leczą. Błogosław ich, przywróć im pokój serca i zdrowie. Ciebie prosimy …
W: Wysłuchaj nas Panie
P: Powierzamy Ci, Panie wszystkich młodych. Niech odważnie idą za Tobą i otwartym sercem odpowiadają na powołanie, szczególnie do kapłaństwa. Ciebie prosimy …
W: Wysłuchaj nas Panie
P: Powierzamy Ci, Panie wszystkich zmarłych, także na skutek epidemii. Niech oglądają Twoje oblicze w niebie. Ciebie prosimy .
W: Wysłuchaj nas Panie
P: Powierzamy Ci, Panie nas samych. Daj nam swego Ducha, byśmy wzajemnie się miłowali tak, jak Ty nas umiłowałeś. Ciebie prosimy …
W: Wysłuchaj nas Panie
Można dodać własne intencje i wypowiedzieć je teraz głośno
P: Wysłuchaj Ojcze naszych próśb, które zanosimy do Ciebie przez Chrystusa Pana naszego. Amen
P: Przebaczając sobie wzajemne urazy, które może były między nami, przekażmy sobie znak pokoju. Przekazujemy sobie w rodzinie znak pokoju

3. Przyjęcie duchowo Komunii Św.
P: Ponieważ nie możemy być dzisiaj na Mszy Św. i przyjąć Jezusa pod postacią chleba, dlatego przyjmiemy Go teraz duchowo. Św. Teresa od Jezusa pisała: „Kiedy nie przystępujecie do komunii i nie uczestniczycie we Mszy Sw., najbardziej korzystną rzeczą jest praktyka komunii duchowej … Dzięki niej obficie jesteście naznaczeni miłością naszego Pana”. Na znak skruchy za nasze grzechy i adoracji uklęknijmy.
P: Otwórzmy swoje serca przed Jezusem, tak jakby On był tu teraz obecny w Najświętszym Sakramencie. Wołajmy wspólnie:
W: Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata zmiłuj się nad nami Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata obdarz nas pokojem
P: Niech każdy w swoim sercu wzbudzi pragnienie przyjęcia Jezusa w Komunii Św. Możemy w ciszy naszego serca mówić teraz: Przyjdź Panie Jezu (chwilka ciszy)
Módlmy się wspólnie:
P: Jezu mój! wierzę, że jesteś obecny w Najświętszym Sakramencie.
Miłuję Cię nade wszystko i pragnę Cię posiadać w duszy mojej.
Ponieważ teraz nie mogę Cię przyjąć sakramentalnie, przyjdź przynajmniej duchowo do serca mojego.
Obejmuję Cię jakobyś już do mnie przyszedł i cały z Tobą się łączę,
nie dozwól, abym się miał oddalić od Ciebie.
(Św. Alfons Liguori, Nawiedzenia Przenajświętszego Sakramentu, Lublin 2002, s. 13-14)
P: Powstańmy i dziękujmy Bogu za każde dobro. Po każdym wezwaniu będziemy powtarzać: Dziękujemy Ci, Panie
P: Dziękujemy Ci, Panie, że w Eucharystii zawsze jesteś z nami. W: Dziękujemy Ci, Panie
P: Dziękujemy Ci, Panie, że jest w nas tęsknota za pełnym uczestnictwem we Mszy Św.
P: Dziękujemy Ci, Panie za kapłanów, którzy sprawują dla nas sakramenty i głoszą Twoje słowo
P: Dziękujemy Ci, Panie za sakrament małżeństwa, naszą rodzinę, wspólnotę P: Dziękujemy Ci, Panie, że dajesz nam siłę do przetrwania tych trudnych dni P: Dziękujemy Ci, Panie za lekarzy, pielęgniarki i wszystkich, którzy teraz służą chorym P: Powierzmy się opiece Maryi – naszej Matki: Zdrowaś Maryjo …
P: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen
Każdy na sobie czyni znak krzyża, rodzice mogą teraz pobłogosławić swoje dzieci robiąc im na czole krzyżyk
Opracowanie: Ks. Szczepan Kobielus

Modlitwa w rodzinie w Wielki Piątek

Tak samo jak w Wielki Czwartek gromadzimy się przy stole nakrytym białym obrusem. Na stole jest zapalona świeca, Pismo Święte (z zaznaczonym fragmentem z Ewangelii św. Marka Mk 15, 1-47), wyeksponowany krzyż. Można też przygotować książeczki z zaznaczoną pieśnią pasyjną (np. „Krzyżu Chrystusa”), którą zaśpiewamy po odczytaniu Ewangelii. Każdy z uczestników przynosi też swój krzyżyk (może być ze ściany swojego pokoju, z bierzmowania, z łańcuszka.). Prowadzący ma wydrukowany tekst nabożeństwa.

Wszyscy stoimy wokół stołu

P: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen

P: Dziś jest Wielki Piątek – dzień męki i śmierci Pana Jezusa na krzyżu. Rozpocznijmy naszą modlitwę aktem żalu. Uznajmy naszą obojętność na miłość Boga, przeprośmy za nasze grzechy, przez które krzyżowaliśmy Chrystusa obecnego w naszym życiu. Prośmy o miłosierdzie dla nas i całego świata:

P: Panie, który przyszedłeś na świat, aby pojednać nas z Ojcem, zmiłuj się na nami W: Zmiłuj się na nami.

P: Chryste, który umarłeś na krzyżu za nasze grzechy, zmiłuj się nad nami.

W: Zmiłuj się nad nami.

P: Panie, który poprzez swoją mękę i śmierć dałeś nam nowe życie, zmiłuj się nad nami W: Zmiłuj się nad nami

P: Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen

P: Usiądźmy. Z uwagą wysłuchajmy fragmentu Ewangelii św. Marka, opisującej śmierć Jezusa na krzyżu

Wyznaczona wcześniej starsza osoba lub sam prowadzący czyta z Biblii fragment Ewangelii św. Marka – Mk 15, 1-47

Po odczytanej Ewangelii możemy zaśpiewać pieśń o krzyżu np.: „Krzyżu Chrystusa”

P: Teraz posłuchajmy rozważania Ojca Świętego Franciszka:

Chrystus z miłości oddał samego siebie aż do końca, aby cię zbawić. Jego rozpostarte ramiona na krzyżu są najcenniejszym znakiem przyjaciela, który potrafi posunąć się do ostateczności: „ Umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J13, 1).

Święty Paweł stwierdził, że żyje, powierzając się tej miłości, która dała mu wszystko: „ Obecnie życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie” (Ga 2, 20). Ten Chrystus, który zbawił nas na krzyżu od naszych grzechów, z tą samą mocą całkowitego daru z siebie nadal dzisiaj nas zbawia i odkupuje. Popatrz na Jego krzyż, przylgnij do Niego, daj się zbawić, ponieważ ci, którzy pozwalają, żeby ich zbawił, zostają wyzwoleni od grzechu, od smutku, od wewnętrznej pustki, od izolacji. A jeśli grzeszysz i odchodzisz, On cię podnosi na nowo mocą swego krzyża. Nigdy nie zapominaj, że On przebacza siedemdziesiąt siedem razy. Za każdym razem bierze nas w swoje ramiona. Nikt nie może nas pozbawić godności, jaką obdarza nas ta nieskończona i niewzruszona miłość. On pozwala nam podnieść głowę i zacząć od nowa, z taką czułością, która nas nigdy nie zawiedzie i zawsze może przywrócić nam radość.

Jego przebaczenie i zbawienie nie są czymś, co kupiliśmy lub co musimy nabyć za pomocą naszych uczynków lub wysiłków. On nam darmo przebacza i nas wyzwala. Jego ofiarowanie się na krzyżu jest czymś tak wielkim, że nie możemy i nie musimy płacić, musimy je tylko przyjąć z ogromną wdzięcznością i radością, że jesteśmy tak kochani, zanim mogliśmy to sobie wyobrazić: „Bóg sam pierwszy nas umiłował” (1 J 4, 19). (Franciszek, Christus vivit, p.118,119,121.)

Możemy zostawić chwilę ciszy na indywidualną refleksję nad usłyszanym słowem

Modlitwa powszechna

P: Powstańmy. Chrystus oddał życie za każdego człowieka, bez wyjątku. Złączeni z Nim prośmy Ojca niebieskiego o miłosierdzie dla nas i wszystkich ludzi. Po każdym wezwaniu będziemy powtarzać: Miej miłosierdzie dla nas i całego świata

P: Prosimy Cię, Ojcze się za cały Kościół święty, aby wszystkim ludziom głosił Twoje zbawienie i trwał w wyznawaniu prawdziwej wiary.