Siostry Elżbietanki
Pod koniec wieku XII, a zwłaszcza w wieku XIV, obok III Zakonu św. Franciszka powstawały pojedyncze klasztory, a następnie coraz liczniejsze wspólnoty III Zakonu Regularnego. Instytuty te nosiły różne nazwy. Wiele z nich chciało naśladować św. Elżbietę Węgierską (1207 – 1231) w ubóstwie i pielęgnowaniu chorych w przyklasztornych szpitalach i przytułkach. Papież Leon X wydał w roku 1521 osobną regułę przeznaczoną dla zgromadzeń III Zakonu św. Franciszka, żyjących wspólnie, składających śluby zakonne. W oparciu o tę regułę, świętobliwa Apolonia Radermecher (1571 – 1626) założyła w Akwizgranie (Aachen) w roku 1626 klasztor św. Elżbiety dla opieki nad chorymi starcami i ubogimi. Kolebką Zgromadzenia Sióstr Elżbietanek stał się kościół Opatrzności Bożej i szpital miejski pod nazwą „Szpital przy Radermarkt”.
- 25 maja 1622r. wydany został uroczysty dokument, który przygotowywał reformę szpitala, który w przyszłości miał nosić nazwę „Szpital św. Elżbiety”.
- 9 sierpnia 1622r. podjęła to dzieło Apolonia Radermecher, która przybyła do Aachen z Herzogenbusch, jako pierwsza przełożona szpitala.
- 5 maja 1626r. Apolonia mając 56 lat została założycielką Zgromadzenia. Przyjmuje habit zakonny i Regułę życia św. Franciszka z Asyżu, za patronkę obierając św. Elżbietę Węgierską. Oprócz Apolonii, habit zakonny przyjęły jeszcze dwie inne towarzyszki z rąk Generalnego Komisarza franciszkanów Konwentualnych w Niemczech.
- Na łożu śmierci złożyła śluby zakonne. Bogu powierzyła tak drogi jej szpital; swoim siostrom, Gertrudzie i Helenie poleciła zachowywać wiernie miłość, ubóstwo i klauzurę i zapewniała je, że wszystko będzie dobrze, jeśli tego będą przestrzegały. 31 grudnia 1626r., pomiędzy godziną 8 a 9 do południa, pobożnie zasnęła w Panu.
- Po śmierci Apoloni gdy Zgromadzenie powoli zaczęło się rozwijać Rada miasta Aachen ustaliła, że tylko 14 Sióstr może pracować i mieszkać w szpitalu św. Elżbiety, a ponieważ liczba Sióstr wzrastała zaczęto tworzyć nowe placówki, najpierw na terenie Niemiec a potem kolejne na obecnych terenach Czech i Polski.
- W 1736 siostry Elżbietanki przybywają do Wrocławia, dalej w 1753 do Cieszyna.
- Każda nowo powstająca placówka stawała się domem samodzielnym.
Cel:
Głównym celem Zgromadzenia jest pielęgnowanie chorych i pomoc w duszpasterstwie parafialnym. Zadanie to wypełniamy przez:
- Służbę bliźnim w ofiarnej miłości świadczonej ubogim, cierpiącym, chorym,
- Pielęgnowanie chorych w szpitalach, zakładach i domach prywatnych,
- Pełnienie rożnych dzieł miłosierdzia,
- Podejmowanie prac w tym duchu również w krajach misyjnych.
Ustrój:
- Zgromadzenie Sióstr Świętej Elżbiety jest instytutem zakonnym na prawie papieskim o ślubach prostych, agregowanym do I Zakonu świętego Franciszka,
- Siostry składają trzy śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Tworzą jedną rodzinę zakonną, mają jednakowe prawa i obowiązki,
- Jako znak oddania się Bogu noszą habit zakonny,
- Normą życia Sióstr jest święta ewangelia naszego Pana Jezusa Chrystusa oraz Reguła III Zakonu Regularnego świętego Ojca Franciszka.